Deze week is het nieuwe schooljaar in Uganda begonnen. Op de meeste scholen zijn de eerste week nog lang niet alle kinderen aanwezig, maar ja, zo gaat dat hier. Kennelijk is 9 a 10 weken vakantie nog niet lang genoeg.

De komende tijd wil ik de leerkrachten uiteraard weer inspireren om meer interactief onderwijs te geven en het leren lezen aan te bieden met Jolly Phonics, maar ook om meer gebruik te maken van de lokale middelen. Een kopieer- en een lamineerapparaat op een school is een uitzondering. Om zelf geïnspireerd te raken ben ik deze week met Rixt (Nederlandse vrijwilligster bij een andere school) naar de organisatie Red Earth in Masindi geweest. Deze organisatie is opgezet door een Engels echtpaar en is vooral gericht op de Nursery (kleuter) school. Omdat Masindi een eind rijden is zijn we er al een dag van te voren naar toe gegaan. Het was zeer de moeite waard en zeker inspirerend. En ook nog eens heel gezellig om dit samen te doen. Ik ben nog een paar nachten bij Rixt gebleven om na te praten en plannen te maken. Zaterdag hebben we in Kampala Moses gesproken. Hij heeft een school en contact met verschillende andere scholen in de omgeving. Hij had mij al gevraagd voor een workshop Jolly Phonics en we hebben besloten om er de week daarna een workshop ‘materiaal maken’ aan vast te knopen. We hebben er zin in!

Na het serieuze werk hadden we nog tijd voor een manicure en pedicure behandeling, compleet met handen en voeten massage, zittend in een massagestoel. En dat alles voor een heel zacht prijsje. Het geeft wel een ‘rijke blanke’ gevoel, maar het is erg prettig. Na lekker te hebben gegeten gingen we om 8 uur richting old taxipark. Het was niet eenvoudig om de juiste taxi te vinden. De taxi die wij moesten hebben vertrok van een andere plek dan voorheen. Gelukkig hoorde een vrouw ons de weg vragen en zij nam ons op sleeptouw, kris kras door straten, old taxi park en winkels. De rit in het taxibusje blijft interessant. De enige manier om vooruit te komen is proberen je busje ergens tussen te prakken en af en toe even lekker toeteren. Boda’s crossen overal om en door heen, langs de kant van de weg wordt van alles verkocht en overal lopen mensen. In het busje staat de radio knetterhard aan en verteld iemand iets wat voor ons niet te volgen is. Maar uiteindelijk kom je dan toch op de plaats van bestemming aan.

Vandaag ben ik teruggegaan naar Noah’s Ark. Voordeel van op zondag reizen is dat het dan niet zo heel erg, akelig, vervelend, frustrerend druk op de weg is.

Allemaal een inspirerende week toegewenst vanuit Uganda.

Ineke.

PS Lees voortaan mijn verhalen op http://learningforallafrica.org