Zondag schreef ik: Daar heb ik over geschreven. Soms zou het inderdaad erg leuk zijn als dingen anders gingen. Maar helaas gebeuren sommige dingen te vaak en is het niet leuk meer. Bijvoorbeeld een laptop die het niet meer doet. Gebeurt bij mij een beetje te vaak (paar keer per jaar) en nu dus ook. Een laptop die het gewoon een paar jaar doet zou voor mij dus anders zijn en best leuk. De rest van ‘anders is (soms) best leuk houden jullie dus te goed.

Gelukkig: het ging toch een beetje anders en hij doet het weer. Gister om een uur of 1 was de laptop helemaal vastgelopen, geen enkele reactie. Esc? Geen effect. Ctrl – Alt – Delete? Geen effect. De uit knop? Geen effect. Heel lang ingedrukt houden? Geen effect. Opnieuw opstarten wil wel eens helpen, maar dan moet hij wel uit kunnen! De batterij was vol, maar laat op de avond was hij eindelijk leeg en kon ik de laptop opnieuw opstarten en ……. hij doet het. En nu maar hopen dat hij het blijft doen.

Hier het beloofde verhaal:

Afgelopen dinsdag kwam ik weer aan in Uganda en ik zal hier weer 3 maanden blijven. Niets veranderd dus. Uganda, een heel andere wereld dan Nederland, maar voor mij heel bekend. En toch zijn er altijd weer dingen anders en nieuw. Ik landde om 10 uur in Entebbe. Dat zorgde voor vragen op Noah’s Ark: klopt de tijd wel, ze komt anders toch altijd midden in de nacht aan. Ja, maar soms doe ik het anders. Een groot deel van de nieuwe weg van Entebbe naar Kampala is klaar en was het niet zo druk. We waren binnen 2 uur bij Noah’s Ark. Dat redden we anders niet!

Ik zit deze keer weer in een ander, leuk, huisje. Inmiddels heb ik op het terrein op heel wat verschillende plekken gewoond! Er werd tegen me gezegd dat ik het huisje wel moest delen. Dat is anders, is dat leuk? Gelukkig moet is het huis alleen maar delen met flesjes water, biscuitjes, e.d. Er zijn 2 slaapkamers en 1 ervan wordt gebruikt als opslag, dus dat viel mee. Wat ik niet wist dat ik de eerste nacht mijn bed deelde met een kakkerlak. Ik werd wakker van gekriebel ik mijn nek. Ook anders, maar niet leuk!

Aan het warme welkom en de vele ‘hugs’ is niets veranderd. Dat is leuk.

Vrijdag had ik de eerste workshop op een school waar ik al vaker geweest ben. Een Nederlandse, die ik al eerder heb ontmoet, is bij deze school betrokken. Ik ben er donderdag alvast naar toe gegaan, zodat we onze gezamenlijke plannen voor de komende maand konden bespreken. Jammer genoeg was op de terugweg het verkeer weer als vanouds: o, o, o, what a traffic jam….

Woensdag mochten de kinderen een ritje op een kameel maken! Een kameel in Uganda, dat is weer eens heel iets anders. Leuk.

Jammer genoeg is het weer ook een beetje anders, het regent regelmatig en het is af en toe best fris! Normaal is januari juist erg heet en droog. Zaterdagmiddag had ik met Tamar afgesproken om bij te praten bij het zwembad. Het weer zag er ’s morgens niet zo best uit, maar we besloten toch te gaan. Gelukkig veranderde het en ging de zon schijnen. Dat was leuk!

Nu staat alleen mijn horloge stil. Ach, hij heeft het toch 8 maanden gedaan...…. Maar goed, Afrikanen hebben de tijd. Anders was het vervelend.

Ik zet voortaan de verhalen op de site van Learning for all: http://learningforall.africa.org. Om te wennen, zal ik het de eerste paar keer ook nog op reismee zetten, maar zonder foto’s.

Ik heb me voorgenomen om regelmatig een foto op instagram te plaatsen.

Groeten uit Uganda van Ineke