Nog een week en de 10^e keer in Uganda zit er alweer op. De kortste periode was 2 en een halve week de langste een half jaar en gemiddeld was het 3 maanden. De 10^e keer, daarom deze keer een weblog in 10 punten, 10 punten die vertellen over het leven hier. Nu kan ik het hebben over de tijd (hier hebben ze de tijd, wij hebben de klok) of over het wachten (op van alles) of over het verkeer (o, o, o, what a traffic jam) of over het onderwijs, de overheid of het mooie weer. Allemaal dingen die al vaker aan bod zijn gekomen. Laat ik proberen 10 andere dingen te noemen.

• Klappen. De gemiddelde Ugandees klapt wat af in zijn of haar lezen. Doet iemand iets goed? Daar klap je voor. Ook voor God wordt regelmatig geklapt.
• Auto wassen. ‘Ik moest de auto nog wassen’, kan een excuus zijn om te laat te komen. Overal zie je plekken waar auto’s gewassen kunnen worden. Als je auto te vies is kun je namelijk een boete krijgen.
• Afval. Waren ze maar zo netjes wat afval betreft. Afval vind je overal langs de kant van de weg. Lege plastic flesjes worden gewoon uit de auto gegooi
• Business. De droom van veel Ugandezen: een eigen business beginnen.
• Geluid. Muziek laat je het liefst zo hard mogelijk horen. Ook microfoons gaan op standje ‘erg hard’. Zo kan het volgende dorp ook mee genieten. Ook de dieren laten van zich horen. Stil is het nooit.
• Luchtjes. De typische Afrikaanse luchtjes van eten. Maar ook als je in een taxibusje (of waar dan ook zit) ruik je van alles. Vooral als er 20 of meer mensen in een busje gaan is de lucht niet echt fris te noemen.
• Slapen. De gemiddelde Ugandees slaapt overal en op elk moment. Nou moet ik eerlijk zeggen dat de warmte af en toe best slaapverwekkend is.
• Langdradig. Voor preken, bedankjes, aankondigingen e.d. wordt uitgebreid de tijd genomen.
• Lopen. Als het even kan ga je niet lopen, maar neem je een taxi of boda. Zo laat je zien dat je dat kunt betalen. En als je loopt, loop je langzaam.
• Luganda. De meest gesproken locale taal en met name in het gebied waar ik woon. Elk jaar denk ik ‘ik ga het leren’, maar verder dan een paar woorden ben ik nog niet.

Moet ik volgend jaar toch maar weer terug. Kan ik ook gewoon weer verder gaan met mijn werk en de mensen hier.

Groeten van Ineke