Zou het toch nog lukken??
Internet lijkt beter en omdat ik het niet uit kan staan, toch nog een poging....
Government and/of privé
Mary, onderwijs inspecteur in het district Mukono, gaat er voor: het hele district moet aan de Jolly Phonics. En daar ben ik het uiteraard helemaal mee eens. 6 scholen van het district zijn geselecteerd voor een pilot. Zij kregen, na een tweedaagse training, gratis de benodigde materialen. Harriet gaf de training en zal de scholen de komende maanden volgen. Als de resultaten goed zijn kan een district besluiten tot adoptie van de methode. Dit gaat met name over overheidsscholen. Maar ook de privéscholen worden uitgenodigd voor workshops. Tot nu toe toonden juist deze scholen meer belangstelling. Ook presteren deze scholen vaak beter. Overheidsscholen hebben vaak hele grote groepen, wat slecht is voor de motivatie van de leerkrachten. Soms lijkt alleen het salaris belangrijk te zijn. Directeuren hebben regelmatig nog een andere baan, belangrijker dan de school. Sommigen komen alleen heel af en toe langs.
Privéscholen kun je verdelen in 2 groepen:
De eigenaar wil veel geld wil verdienen en vraagt daarom veel schoolgeld. Een school voor de rijken dus.
De school is gestart omdat er geen school in de buurt is; er is alleen een overheidsschool waar slecht onderwijs wordt gegeven of alleen een school waar het schoolgeld veel te hoog is voor de armen.
Er zijn privé scholen, meestal kleuterscholen, ver weg in de dorpen, die veel kinderen in een klein gebouwtje stoppen. Ze nemen ongeschoolde leerkrachten aan voor heel weinig geld. Dit zijn vaak meisjes die op heel jonge leeftijd een kind hebben gekregen of alsnog een kind krijgen omdat ze misbruikt worden door de directeur. Ze moeten hem immers ‘dankbaar’ zijn? Mary geeft deze meisjes de kans om in de vakanties alsnog een opleiding voor kleuterleidster te volgen zodat ze kunnen solliciteren op een school waar ze meer verdienen en niet misbruikt worden. De inspectie is er gelukkig ook meer alert op gaat, indien nodig, over op het sluiten van dit soort scholen.
Zoals ik al zei: Onderwijsvernieuwing leeft in Mukono disctrict en ik heb verschillende workshops gegeven. Het onderwijs district kantoor heeft sinds kort een auto en ik wordt netjes opgehaald. Uiteraard regelmatig (veel) te laat, maar wel erg handig. De auto is nieuw en verschillende delen, zoals de hoofdsteunen, zitten nog steeds verpakt in het plastic. Zo blijft de boel langer schoon Het is een pick-up en ik vroeg me af waarom ze daar voor gekozen hebben. Het is me nu duidelijk: naast het feit dat je met een pick-up veel bagage mee kunt nemen (voor workshops of bananen of zo die je als inspecteur wel eens krijgt) kun je ook leerkrachten een lift kunt! Ik mag gelukkig in de auto.
Naast nieuwe plaatsen in Mukono disctrict kan ik plaatsen in andere districten op mijn lijst ‘bezochte plaatsen’ toevoegen. Een ervan is Mityana waar ik vorig weekend was. Zondag was ik op de boerderij van een Ugandees echtpaar. Ze worden geholpen door een Nederlandse boer, die met zijn dochter in Uganda was. Ik ken ze van Noah’s Ark.
De dag begon vroeg. Om 8 uur zaten we in de kerk. We werden naar de voorste rij gebracht en waar ik al bang voor was gebeurde: we werden uitgenodigd om ons voor te stellen.
Na een rondleiding op de boerderij hebben we hun kinderen bezocht. Het was visiting day op hun boarding school. Het was erg leuk om ze weer te zien.
Maandag was ik gevraagd voor een workshop op de school van de tante van de verpleegster in de kliniek van Noah’s Ark. Zo gaat dat …..
Groeten uit Uganda van Ineke
Reacties
Reacties
O WoW, ....gelukt hoor! Dit verhaal is toch een stuk leuker om te lezen dan zo’n korte mededeling...ja het gezegde
klopt toch: de aanhouder wint! Fijne avond en komende week weer gewenst en bedankt!
Gelukkig toch gelukt! Weer een verhaal in plaats van een zin.
Wat weer een belevenissen.
Groeten Nel en Dick
Weer een mooie blog
Mooi verhaal, leuke foto's.
Wat een geluk voor ons. Toch weer internet.
Goed bezig Ineke, enne op de voorste rij in de kerk?gaat al wel wennen denk ik. Lieve groetjes
Wat een mooi verhaal alsnog. Fijn dat er nu toch een steeds bredere belangstelling voor de jolly phonics methode komt. Zo veel jaren later komen nu de goede vruvhten steeds beter inzicht. Ik wens je een goede week toe
Wel een mooi verhaal maar ook verschrikkelijk hoe die meisjes misbruikt worden door een directeur verschrikkelijk.
Wat een belevenissen, veel succes met alles groeten van George en Marlene
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}