spelen
Spelen is leren. En al spelende leer je veel. En ook bij het leren lezen, spelling en grammatica zijn spelvormen van toegevoegde waarde. Deze week heb ik weer een aantal nieuwe spelletjes gemaakt. Altijd leuk om te doen!
De donderdagmiddag meeting met de teachers van de Nursery en Primary school beginnen we meestal actief. Twee belangrijke basisvaardigheden bij het lezen zijn blenden (de klanken samenvoegen tot een woord) en de juiste klank op de juiste plek horen en schrijven. Dit wordt vaak niet voldoende of niet goed aangeboden. Deze week had ik bij elke paal van de hut een cijfer geschreven. De teachers kregen een woord en een klank en moesten bepalen de hoeveelste klank dit was in het woord en naar dit nummer gaan. Daarna gingen we (weer) in twee groepen uiteen. Harriet neemt de nieuwe teachers, die alles nog over het lezen met Jolly Phonics moeten leren, onder haar hoede en ik neem de teachers die er al mee hebben gewerkt mee. Zij wilden graag meer weten over de alternatieve spelling: dezelfde klanken die op verschillende manieren worden geschreven. Bijvoorbeeld: de ‘ee’ (klinkt in het Nederlands als ie) is de reguliere spelling, maar in bean schrijf je deze klank als ‘ea’ en in theme is de ene ‘e’ over de m gesprongen en maken samen klank ‘ee’. En zo zijn er nog veel meer. Engels is best ingewikkeld! Elke teachers had voor één van deze alternatieve spellingen een spel gemaakt. We hebben veel lol gehad en het was nog leerzaam ook. Wat wil je nog meer. Het blijft mooi om te zien wat actief leren met kinderen en leerkrachten doet! Een voordeel hier is dat om de school veel ruimte is en dat je vanuit elk lokaal zo buiten stapt. En, het is meestal mooi weer. Meestal,en als het regent, regent het meestal ook hard en dat betekent dat het dagelijks leven dan nog al eens de war raakt.
Maandag ochtend had ik een afspraak op het districtskantoor van de onderwijsinspectie in Mukono. Omdat het nog steeds regende besloot ik om, met paraplu, naar de verharde weg te lopen en daar een taxibusje naar Mukono te nemen. Halverwege de onverharde weg, op de heuvel, kreeg ik een lift. Heel fijn, al was ik even bang dat ik zou moeten duwen want de auto slipte en kwam met moeite de heuvel op. Gelukkig belandden we niet in de greppel en kwamen weer recht op de weg. Ik Mokono aangekomen kreeg ik een app: ‘is het goed om een uurtje af te spreken?’ Tja, regen in Uganda betekent dat het normale leven in de war raakt. Maar goed, ik was er al. Gelukkig was het inmiddels bijna droog en mailtjes versturen kun je overal, ook op de stoep van de bank.
En spelen kun je gelukkig ook overal!
Groeten van Ineke
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}