Veel scholen in Uganda bieden de mogelijkheid voor boarding (kinderen wonen en slapen bij de school). Deze week had ik mijn eerste boarding ervaring op de school in Seeta waar we de driedaagse training hielden. Bij de school is ook het coördinatie centrum waar Joan werkt. Joan kan er deze dagen zelf niet bij zijn, maar ze vond eigenlijk dat Betty en ik niet op de slaapzaal maar apart in een lokaal moesten slapen. We vonden het zelf geen punt en Joan beloofd meestal meer dan ze waar kan maken, dus we slapen gewoon gezellig op de slaapzaal. De ‘badroom’ is een ommuurde ruimte zonder dak. Zelf water meenemen. Badderen onder de sterrenhemel, het heeft wel wat.

Om ongeveer half 6 ’s morgens (!) begint van de dorpsomroeper. Op verschillende plekken hangen luidsprekers en als je iets te melden hebt lever je je boodschap in en wordt het omgeroepen. En het liefst lekker luid! Gelukkig heb ik earplugs mee!

Er zijn 54 mensen. Ze komen uit verschillende districten en er zijn zelfs 2 teachers uit Kenia. Iedereen wil graag leren en de sfeer is goed. Er wordt actief deelgenomen aan de activiteiten en we hebben plezier met elkaar. Betty en ik voelen en vullen elkaar goed aan. Harriet, als ervaringsdeskundige, neemt ook een deel van de training voor haar rekening. Ze geeft o.a. een, hele goede, voorbeeld les. Ik leerde haar in 2011 als verlegen nieuwe teacher kennen en nu staat ze daar als volleerd trainer! Ze weet waar ze het over heeft en hoe ze dit over kan dragen aan anderen. Ik geniet elke keer weer van haar! Een aantal teachers heb ik al eerder ontmoet tijdens een workshop. Ze komen om meer te leren zodat ze het ook aan hun collega’s kunnen overbrengen.

Een training als deze wordt begonnen met het zingen van het volkslied. Het Ugandese volkslied en het regionale volkslied en ik mag het Wilhelmus zingen!Ook wordt elke dag begonnen en geëindigd met gebed. Er is altijd wel een vrijwilliger die dat wil doen. Christenen en moslims bidden samen.

Donderdagavond ga ik met een groep van 11 teachers mee naar een worshipavond. Ik trakteer de groep op de transportkosten. Het is 7 a 8 kilometer en voor heen en terug betaal ik ongeveer net zoveel als op Texel een enkeltje boot - Den Burg voor mij alleen. Een taxibusje probeert een slaatje te slaan uit het feit dat er een blanke bij is, maar daar trappen we niet in. Ook deze avond geldt: des te luider des te beter. Armen in de lucht en op de knieën vallen hoort er voor veel mensen ook allemaal bij.

Vrijdag is alweer de laatste dag en deze keer heb ik er om gedacht om een certificaat te maken. Dat vinden ze hier erg belangrijk. En de uitreiking willen de meesten graag vast leggen met een hun telefoon. Ook wordt er, zoals gewoonlijk, ruim tijd uitgetrokken voor bedankjes, goede woorden, enz. Ook mijn laptop draait overuren. Veel teachers hebben in Seeta nog gauw een DVD gekocht, zodat ze de sounds, songs, spelletjes, ideeën, info, enz. mee kunnen nemen. Meer en meer teachers leren om gebruik te maken van een computer en hebben een mail adres. Erg handig! Op deze manier kunnen we proberen een netwerk op te zetten.

Ik heb van deze genoten!

Groeten van Ineke

Zo, dat staat er met veel moeite op. De vraag is of foto's ook lukt....