Inmiddels vloog ik all around the world en zit ik weer op mijn eigen bank. Tijd voor het laatste verhaal van deze keer Uganda.

De belangstelling voor het leesprogramma is ‘all around’ zei een teacher tegen me. De belangstelling is groot evenals de behoefte aan boeken, methode boeken en leesboeken. Steeds meer scholen zetten de eerste stap: de wil om te veranderen! Veel leerkrachten hebben ergens gehoord of geleerd dat het, bij het leren lezen, belangrijk is om letter klanken aan te leren in plaats van letter namen. De volgende vraag is dan: hoe pak je dat aan? En nu ontdekken steeds meer scholen dat er een goede methode is en daar willen ze graag meer van weten. Kortom, de vraag naar workshops / trainingen is groot. Dat is heel mooi, maar levert ook weer vragen op. Hoe gaan we dat aanpakken? Gelukkig zijn er teachers die al zelf workshops zijn gaan geven. Anderen hebben bedacht om spelmateriaal te maken en te gaan verkopen. Met de mensen die de methode kent en heeft geleerd om op een andere manier (interactief) onderwijs te geven hebben we gepraat over hoe nu verder. Het lijkt ons een goed plan om met een groep bij elkaar te komen voor een (train de trainer) training. Deze trainers kunnen dan weer nieuwe mensen trainen. Hoe, wat en wanneer? Dat is de volgende uitdaging.

Vanuit Jolly Learning wordt ook geprobeerd om via het ministerie voet aan de grond te krijgen. De meningen over wanneer met Engels te beginnen is nog verdeeld. De leerkrachten die ik spreek vinden allemaal dat op jonge leeftijd met Engels moet worden begonnen. Er zijn teveel verschillende stammentalen en Engels is de officiele taal. Wil je iets bereiken, dan moet je het Engels beheersen.

Prive scholen lopen voor op de overheidsscholen en de kinderen presteren er beter.

Goede prestaties kunnen ook tot jaloezie leiden en zelfs tot het ‘afpakken’ van kinderen. Op Goshen academy wordt ook gewerkt met Jolly Phonics en de kinderen lezen duidelijk beter dan op scholen waar ze dat niet doen. Nu komt het echter voor dat die andere scholen de ouders van kinderen, die goed presteren, gratis onderwijs aanbieden als ze naar P7, het laatste jaar op Primary school, gaan. Aan het eind van het jaar doen de kinderen examen en deze kinderen scoren hoog en dat komt dan op naam te staan van de school die de kinderen ‘afgepakt’ heeft. Frustrerend natuurlijk.

Op New Horizon heb ik voor de oudere kinderen in P6 en P7 en het voortgezet onderwijs, die nog niet goed kunnen lezen, heb ik een programma gemaakt om ze alsnog te helpen.

Na deze vier weken kan ik zeggen:

Er is veel gebeurd, er gebeurd nog veel en er moet nog meer gebeuren.

En ik heb weer genoten van mijn werk, van de kids, van alle nieuwe en bekende mensen die ik ontmoet heb. Ik ben weer op bekende plaatsen geweest, maar ook op veel nieuwe plekken.

Ik wil weer iedereen, all around, bedanken die mij en mijn werk weer gesteund hebben!

Tot ?????

Groeten van Ineke