Donderdag en vrijdag gaf ik een tweedaagse training in Muguluka op uitnodiging van de Henry van Straubenzee Memorial Charity. In 2002 zou Henry, een jongen uit Engeland, naar Uganda komen om daar een paar maanden als vrijwilliger te werken. Voordat hij vertrok kwam hij echter om bij een verkeersongeval. Zijn ouders stuurden een bericht naar Uganda en kregen een bericht van medeleven terug vanuit de kerk en school in Uganda waar Henry naar toe zou gaan. Dit raakte de familie en ze besloten om tijdens de begrafenis een collecte te houden om een lokaal te kunnen bouwen voor de school. Ze hadden genoeg geld opgehaald voor meerdere lokalen. Van het een kwam het ander en inmiddels is het uitgegroeid tot een organisatie die ruim 40 scholen in Uganda steunt. Twee van deze scholen hebben de de materialen van Jolly Phonics gekregen en voor de teachers van deze scholen is deze training georganiseerd. Het is de bedoeling dat het vanuit deze twee scholen verspreid wordt over de andere scholen.

Woensdag word ik opgehaald door Douglas, de Ugandese manager bij de organisatie. Hij is ruim een half uur te vroeg! Dat verwacht je niet in Uganda en ik ben nog niet helemaal klaar. Later vertelt Douglas dat hij door verschillende kinderen van Noah’s Ark is ondervraagd is waar hij aunti Ineke mee naar toe neemt. Hoezo nieuwsgierig? Om een uur of drie zijn we in Muguluka en nadat we beide scholen bekeken hebben brengt hij me naar mijn huis voor 2 dagen. Het huisje staat op het terrein van een school van de organisatie en er wonen meerdere mensen die voor de school werken.

Er is geen stromend water, maar er staan al jerrycans met water voor me klaar. Voor boodschappen is gezorgd. En er staat zelf een potje Nescafe. Ik ga spaghetti koken en een paar kinderen komen kijken hoe ik dat doe. De Ugandezen koken op houtskool, maar gelukkig staat er in mijn huisje een gasfles. Ik kook maar lekker veel, want ik heb zo het idee dat de kinderen hopen dat ze ook wat krijgen. Dat blijkt te kloppen.

Wat er niet is, is beddengoed. Daar had ik eigenlijk wel op gerekend. Gelukkig is het matras zo te zien nieuw en is het warm… Buiten, achter het huis is een afgeschermd hoekje, de badkamer, en een pitlatrine. Voordat ik me ga wassen kijk ik wel even of er kinderen rond lopen, want ik kan me er iets bij voorstellen dat het interessant is om te kijken of de muzungu overal zo wit is.

De training verloopt goed. De teachers zijn geïnteresseerd en willen graag leren. Waarom Jolly Phonics? Wat is er anders? Hoe werkt het? Hoe spreek je de sounds, de klanken, uit? De sfeer is goed en we hebben plezier met elkaar. Het is elke keer weer mooi om te zien hoe ze reageren op de interactieve en meer speelse werkvormen. Learning by doing: leren door te doen. Learning with fun: leren met plezier! De teachers geven aan dat ze veel geleerd hebben en er mee aan de slag gaan. En daar doe ik het voor.

Onderweg is duidelijk te merken dat het verkiezingstijd is. We passeren trucks, volgeladen met mensen die campagne voeren voor één van de kandidaten. Of ze hier echt achter staan is nog maar de vraag. Er is veel werkeloosheid en er worden werkelozen gevraagd om voor een klein bedrag campagne te voeren. Meestal loopt er een groep mensen mee. Via luidsprekers worden de mensen opgeroepen om te stemmen. Het is van verre te horen. Aanstaande donderdag wordt de president gekozen. Later volgen verkiezingen voor district hoofden en hoofden in de dorpen.

Zaterdag ben ik bij Betty geweest. De bouw van de nieuwe lokalen vordert gestaag. Het grootste probleem zijn de financiën. Ik mag haar een bijdrage aanbieden namens de vriendinnen en namens Kopwerk. Ze is er erg blij.

22 februari beginnen de scholen eindelijk weer. In Uganda gaan veel kinderen naar een boarding school (intern) en omdat er na de verkiezingen een risico op onrust is, is het begin van het schooljaar 3 weken uitgesteld. Het voordeel voor mij is dat ik de gelegenheid heb om, voordat het schooljaar begint, trainingen te verzorgen, zodat de scholen er aan het begin van het jaar meteen mee kunnen beginnen.

Wat niet echt meewerkt is het netwerk. De verbinding is vaak slecht. Bovendien heb ik problemen met mijn laptop, maar het lijkt nu goed te gaan …..

Groeten van Ineke.

PS. Reismee zou het erg leuk vinden als jullie mij fotoruimte geven, maar ik heb nog ruimte voor ruim 5000 foto's. Dus meer dan genoeg!!!