Donderdag 29 januari was het weer zover: ik vertrok weer voor een periode van 3 maanden naar Uganda. Weggebracht door mijn trouwe taxichauffeur Alice! Op Schiphol waren ook mijn andere zussen en, grote verrassing, mijn moeder! Na gezellig koffie gedronken te hebben was het tijd om afscheid te nemen. Tja, dat hoort er ook bij.

Vrijdagochtend kwart over 6 kwam ik aan op Noah’s Ark in Uganda. In het kinderhuis was het nog stil, dus ik kon nog even naar bed. Er zijn op dit moment veel vrijwilligers en gasten en de grotere huisjes zijn allemaal bezet. Ik woon daarom weer in het kleine huisje waar ik in 2011 woonde toen ik de eerste keer in Uganda kwam. Om half 11, ik was net wakker, werd er op de deur geklopt: ‘Kom je ook naar de meeting op de school?’. Eh ja, maar eerst even zoeken in de koffers naar de spullen die ik nodig had. Na een kopje koffie (gelukkig stond er deze keer een waterkoker) en een sultana en met nog een lichtelijk duf hoofd ging ik naar school. Ik had bedacht om de route te nemen die niet langs het kinderhuis gaat, want dan kon het wel even duren voordat ik de school bereikte. Bleek dat er een hele groep bij de school speelde en aunti Ineke was al gauw gespot! Na veel ‘hugs’ kon ik naar de meeting. Er zijn veel nieuwe leerkrachten, zowel op de Nursery als de Primary school, en ook de hoofdmeester is nieuw. De komende tijd zal vooral in het teken staan van bijscholing van de nieuwe leerkrachten, met name: leren door spelen en ontdekken op de Nursery en het leren lezen met Jolly Phonics op de Primary. En verder wil ik onderzoeken hoe we de oudere kinderen die nog problemen hebben met het lezen verder kunnen helpen.

Morgen begint het nieuwe schooljaar. Voordat de lessen echt beginnen volgens de planning (die overigens pas vrijdag aan het eind van de dag klaar was) was) zal nog wel een paar dagen duren. Het is heel gewoon dat het een paar dagen duurt voordat de kinderen uit de village allemaal komen.

De koffers zijn inmiddels uitgepakt. Het kleine huisje in de jungle is inmiddels weer mijn huisje, met eigen spulletjes. In 1 koffer zitten nog Jolly Phonics boeken en cadeautjes voor kinderen van hun sponsors. Die zal ik de komende tijd rondbrengen. En uiteraard heb ik deze dagen vooral veel kinderen en aunti’s en uncles ‘gehugged’ en ‘iedereen van iedereen’ de groeten gedaan.

Gister heb ik boodschappen gedaan in Mukono en ’s avonds heb ik met Christian, zijn ouders (die op bezoek zijn) en 3 kinderen rolex gegeten aan de weg. Vanmiddag weer voor de eerste keer, deze periode naar de kerk geweest en vanavond lekker patat gegeten met een worstje. Ondanks dat er elke keer wel weer wat veranderingen zijn, is het toch weer zo vertrouwd! Maar een grote verandering voor mij is toch wel dat Reny hier niet meer woont. Ik zal haar missen. Vanavond heb ik in alle slaapkamers een foto van Reny en Sander op hun trouwdag opgehangen. Na het eten was het een run naar de slaapkamers om de foto te bekijken. Jammer genoeg was ik mijn fototoestel vergeten mee te nemen, dus ik kan het niet laten zien.

En dan is het alweer tijd voor een stukje op mijn weblog. Ik ga proberen het weer vol te houden om elke week iets te schrijven. En natuurlijk er foto’s bij te plaatsen. Dat was ik even vergeten, dus dat is vandaag nog niet zoveel.

Leuk dat jullie, die dit lezen, weer op deze manier met mij mee willen leven!

Groeten van Ineke

Mail: inekeinuganda@gmail.com

Tel.: 00256 (0)778277181