Voor de scholen is het aftellen van de dagen voor de grote vakantie begonnen. Sommige scholen sluiten deze week de deur, anderen, zoals New Horizon, op 6 december. Op veel scholen wordt er aan het eind van het schooljaar een dag voor ouders, kinderen en genodigden georganiseerd. Zo ook op Yes and Amen. Reny en ik waren hiervoor uitgenodigd. De kinderen verzorgen presentanties, er zijn (veel) toespraken en er is de ‘graduation’ van de kinderen die van topclass naar P1 gaan. Gekleed in zwarte jas en baret krijgen ze een certificaat. De toespraken waren vooral in het Ugandees, dus daar heb ik niet zoveel van verstaan. We werden als blanken vele keren welkom geheten. Betty had haar toespraak voor ons in het Engels op papier gezet. Ze bedankte een aantal mensen en ook Alice en de vriendinnen uit Den Helder werden genoemd! Betty had mij gevraagd om iets over Jolly Phonics te vertellen.De boel wordt, bij dit soort bijeenkomsten, aan elkaar gepraat door een ceremoniemeester, dit keer iemand van Mirembe college waar Betty ook werkt. Er wordt geluidsapparatuur gehuurd en dat wordt ‘lekker’ hard gezet. Terwijl de groten naar de toespraken luisteren zitten de kinderen geduldig in het gras. En als ze praten hoor je ze niet, omdat het geluid zo hard staat. Na afloop kregen we te eten. En toen was het tijd om afscheid te nemen van Betty. Ik kreeg een Afrikaanse rok en blouse van haar. Dat had ze laten maken en het past precies!

Vanmiddag was het erg druk bij de keuken. Wat bleek? Er waren vannacht sprinkhanen gevangen. Bij elkaar zo’n 50 kilo. Hun dagen waren geteld. Met man en macht werden de vleugels, poten en sprieten verwijderd. Zoiets als garnalen pellen, maar dan anders. Na een bezoek aan de frituurpan zijn ze klaar om te eten. De Ugandezen tellen de dagen af tot het sprinkhanen seizoen. De meesten zijn er dol op! Met een lamp worden ze gelokt en gevangen.

Voor mij is het helaas ook weer aftellen: Dinsdagavond vertrek ik weer naar Nederland. Het is altijd weer een beetje een rare week: afronden van de bezigheden, nog even dit, nog even dat, afscheid nemen.... Woensdag ben ik naar Kampala geweest om deel 3 van de ‘Fun’ boeken te laten kopieeren. Een aantal van onze boeken heb ik naar de Universiteit gebracht. Via Jolly Learning kwam ik contact met Paul,een Ugandees, specialist op taalgebied en special needs, die in Oslo heeft gestudeerd en voor zijn studie onderzoek naar Jolly Phonics in Uganda heeft gedaan. Een paar weken geleden heb ik hem ontmoet. Het was een goed gesprek. We zitten op 1 lijn voor wat betreft het lezen. Hij wil zich onderzoeken hoe de methode verder ingevoerd kan worden in Uganda. De boeken die besteld zijn na diverse workshops komen in januari aan en Paul zal ze ophalen. Vanuit de universiteit kunnen ze dan verder verspreid worden. Ik ben erg blij met dit contact. Het houdt in dat het verder gaat.

Ook ben ik met een andere vrijwilliger op bezoek geweest bij een school in een buiten (sloppen) wijk van Kampala. De school is opgezet door een pastor (voorheen leerkracht in het voortgezet onderwijs). De kinderen worden van straat gehaald en krijgen hier onderwijs.

Nu nog 2 dagen om de rest van de ‘to do lijst’ af te werken. En het minst leuke: afscheid nemen.... En dan zitten ook deze maanden er alweer op. Een periode waarin ik veel mooie mensen op verschillende plaatsen in Uganda heb mogen ontmoeten!

Groeten van Ineke