Mensen, mensen; mensen overal. Mensen groot en klein. Mensen in beweging, mensen die blij zijn, mensen die het moeilijk hebben, mensen in de stad, mensen in de village, mooie mensen, mensen .....

Ik was met Jannie en Klara in Kampala en we hebben een tijdje bij het oude taxi park staan kijken naar het komen en gaan van mensen. Daartussen zitten mensen die vanalles verkopen. We wilden ook naar de Owinomarkt, een echte Afrikaanse markt. Toen we de weg vroegen keek de man nogal moeilijk. Het was ver lopen, zei hij. Maar ik wist dat we er dicht bij waren, alleen niet meer precies waar. Uiteindelijk zei hij: ‘Ik heb liever niet dat jullie daar heen gaan..’ Maar ja, wij wilden wel en een ander dacht er anders over en wees de weg. Op de markt is het erg druk. Mensen die hun waar aan de man / vrouw proberen te krijgen, mensen met enorme zakken op hun hoofd, mensen die achter of onder hun marktkraam wonen. Er is een gedeelte voor kleding, etenswaar, stoffen, enz. Soms is het kruip door, sluip door, over geulen en stenen. Sommige mensen vinden het leuk als je een foto van ze maakt en willen hem dan ook graag even zien: ‘I want to see’. Anderen willen het beslist niet. Altijd eerst even vragen dus. Ik kan het wel begrijpen dat mensen het niet leuk vinden. Aan de andere kant roepen zij ons na: muzungu, muzungu, hello sister, mamma, yaya, why don’t you merry me? Ergens, midden op een pad, zat een klein meisje. Ik bleef naast haar staan, bang dat er iemand op haar zou trappen. Ik durfde haar eigenlijk niet op te pakken, want je weer nooit hoe de mensen hierop zullen reageren. Maar toen ik iemand hoorde zeggen: ‘pak haar maar op’, heb ik dat gedaan en ben met haar aan de kant gaan zitten. Het meisje legde haar hand op mijn arm en bleef me met grote ogen aankijken..

We zijn ook naar het (enige) museum geweest, waar we vanalles hebben gezien over het leven van de mensen in Uganda. Hun kleding, de jacht, het eten, muziekinstrumenten, enz. Interessant! Er is ook buiten gedeelte. waar verschillende hutten, uit verschillende streken zijn nagebouwd.

Zaterdag zijn we lopend naar Mukono geweest. Sommigen mensen nemen uitgebreid de tijd om te groeten en een praatje te maken. Een man wees naar een groepje kinderen en zei: ‘We produce a lot. That’s Africa!’ (We krijgen veel kinderen, dat is Africa). Hij vond wel dat je ‘rijk’ moet zijn, als je veel kinderen wil. Hij vertelde trots dat 2 kinderen van hem aan de universiteit studeren.

Een andere man vroeg waar we heen gingen. ‘Mukono.’ ‘Waar in Mukono?’ Ik zei: ‘Naar Jesus is Lord’. Waarop de man antwoorde: ‘Ik weet niet waar dat is, er zijn veel kerken in Mukono.’ Ik heb hem maar niet verteld dat ik de snackbar bedoelde...

Een vrolijk, swingend groepje kinderen zong ons toe: ‘Muzungu, mwange’. Ik vroeg een vrouw wat mwange betekent. Het betekent iets als ‘our people’, onze mensen. Het was een gezellige boel. We hebben ze een snoepje gegeven, een liedje voor hen gezongen en nog even samen gezongen.

Nog een mooi mens: Woensdag was ik op bezoek bij Mirembe (peace – vrede) college. De school waar Betty van Yes and Amen werkt. Er zijn verschillende afdelingen: o.a. voor kapster, naaister en Nursery teacher. De school is opgezet door Florence Kaluuba in een buitenwijk van Kampala om tienermoeders, die een uitzichtloos leven leidden, de gelegenheid te geven een opleiding te volgen. Inmiddels heeft ze steun gekregen van verschillende kanten en hebben ze in Gayaza een nieuwe school kunnen bouwen. De huidige school blijft bestaan als dependence. Ze heeft een boekje geschreven en de opbrengst hiervan is voor tienermoeders. Wederom een gedreven vrouw met een goede visie op kleuteronderwijs! Ze heeft ook meegewerkt aan het schrijven van het framework. Een probleem is dat het niveau van de Nursery teachers vaak laag is. Sommigen werken als teacher zonder diploma. Zij komen in de vakanties voor bijscholing. Ook nu was er een groep en mij werk gevraagd of ik hen wilde vertellen over het (voorbereidend) lezen en hoe aantrekkelijk en zinvol onderwijs gegeven kan worden. Actief zijn en plezier hebben sprak ook Florence erg aan. Dat is niet altijd makkelijk omdat het aan materialen ontbreekt, maar de teachers leren hier ook om gebruik te maken van materialen uit de omgeving.

Het was weer een bijzondere ontmoeting!

En ik? Ik geniet van al deze mensen, groot en klein, die op mijn pad komen

En tegen jullie allemaal zeg ik: mensen, maak er wat moois van!

De groeten van Ineke