Donderdag zijn Reny en ik op bezoek geweest bij 2 scholen die hier voor een workshop zijn geweest. We besloten om met een boda boda naar de eerste school in Kisoga te gaan, ongeveer 30 kilometer hier vandaan. Het is duurder, maar omdat een taxi busje wacht tot hij vol is en regelmatig stopt, wel sneller. En het was droog. Was, want halverwege begon het te regenen. Gelukkig ving de boda driver de meeste regen. De weg was onverhard en toen we aankwamen waren onze onderbenen bruin van de aarde.

De school ‘Goshen Nursery and Primary school’ wordt gerund door een echtpaar die beide teacher zijn. Zijn ouders waren ook teacher. Edward heeft een baan als inspecteur bij de overheid. Op een gegeven moment besloten ze dat ze niet kozen voor een mooi huis, maar om terug te gaan naar hun dorp om daar de mensen te helpen door ze goed onderwijs te bieden. Hij vertelde dat zijn moeder nog bij hen woont, maar nu naar de dokter was. We waren even verbaasd, want het hoofd van Nezikookolima was toch zijn moeder? Hij vervolgde zijn verhaal: ‘dat is dus niet mijn moeder van Nezikookolima, maar mijn andere moeder’......

Deze mensen zijn echt gedreven, hebben een visie en stoppen al hun energie en geld in de school. De school is nog in opbouw. Er liggen o.a. plannen voor meer lokalen, het aanpassen van de playground en het in gebruik nemen van de ‘nieuwe’ keuken. Gelukkig is er nu wel een waterpomp in de buurt, dat scheelt veel werk. Ook is er een groep kinderen die ook bij de school wonen. De vrouw traint de teachers, o.a. op het gebied van het lezen. En dat doet ze goed! Een probleem is dat er geen boeken zijn die de kinderen kunnen lezen als ze hebben leren lezen. De lokalen voor de Nursery zijn ruim, maar er is geen speelmateriaal. Dat doet je weer beseffen hoeveel we hebben op New Horizon!

Nadat we foto’s hadden bekeken kregen we een rondleiding. In elke klas werden we toegezongen: welkom! Om half 11 kregen we ‘ontbijt’ en na het laatste stukje rondleiding stond de lunch klaar. Omdat we, door de regen, op de boda boda waren gekomen hadden we hele vieze benen. Tot slot werd er water gehaald om onze vieze benen te wassen. Zelfs onze schoenen werden schoongemaakt. We moesten tenslotte nog naar een andere school! Wat een gastvrijheid en wat een hartverwarmend bezoek. Zulke mensen geven hoop voor de toekomst van Uganda.

Veel te laat vertrokken we met een taxibusje naar de volgende school in Bweyogerere en kwamen daar (als echte Ugandezen..) ruim een uur later dan gepland aan. Ook hier kregen we rondleiding langs alle klassen en werden we in elke klas toegezongen. Ook voor deze school toch heel bijzonder om muzungu’s op bezoek te krijgen. En ook hier weer het probleem dat er geen leesboeken zijn. In middle class en P2 woonden we een les bij. Na het bijwonen van de lessen was er nog een korte meeting met de teachers van de lagere groepen. We werden nog eens welkom geheten en de directeur gaf ons wel drie keer een hand. Opvallend is dat 2 leerkrachten, de hoofdmeester en de directeur (oprichter van de school) allemaal familie zijn. Dat vinden ze hier heel gewoon. Als je een vacature hebt en je kent een familielid die deze in kan vullen, dan kies je daarvoor.

Hierna moesten we nog even met het team en kinderen op de foto.

Op de terugweg hebben we nog een CD en onze ‘Fun with .....’ boeken afgeleverd in Seeta, bij de vrouw die ik vorige week heb ontmoet.

Met een hoofd vol waren we om 6 uur weer terug.

Later opende ik mijn mail en had een bericht van Biblionef. Dit is een organisatie in Nederland die boeken in verschillende talen beschikbaar stelt voor ontwikkelingslanden. Je moet wel zelfs zorgen voor vervoer. Omdat begin april familie op bezoek komt had ik hier een aanvraag gedaan. En nu, na een dag op scholen waar een gebrek is aan leesboeken, krijg ik een bericht dat er ongeveer 100 boeken in Andijk afgeleverd worden! Een zegen!

Als ik terugkijk op de 7 weken die ik hier nu ben is het onvoorstelbaar wat er allemaal alweer gebeurd is en kan ik dankbaar zijn voor wat hier op school gebeurd, voor de mensen die we ontmoet hebben, voor de contacten die gelegd zijn. En bid ik dat heb vuurtje dat aangestoken is verder zal gaan!