Nog één nachtje slapen en dan begint de school weer! De aunti's in het kinderhuis zijn er in ieder geval blij mee. Bijna alle top classers van vorig jaar hebben inmiddels verteld dat ze naar P1 gaan. Begin januari heb ik Reny in Nederland ontmoet en hebben we de eerste weken voorbereid. Dit heb ik afgelopen week met de teachers besproken. Top class van de Nursery is gesplitst en ook in het laatste lokaal zijn nu hoeken ingericht. Het is geweldig om te zien hoe Jolly Phonics / Grammar leeft bij de teachers. Eén van de teachers vertelde aan een nieuwe teacher dat het erg belangrijk is dat kinderen letter klanken leren; dat ze actief bezig zijn en ze plezier hebben in het leren. In een notendop waar we vorig jaar aan gewerkt hebben! Voordat ik hier weer was is er een groep teachers van een andere school langs geweest om te zien en te horen wat er hier op school gebeurd. De teachers en Hildah hebben een goed verhaal verteld. Ze konden goed vertellen waarom en hoe er nu met Jolly Phonics wordt gewerkt! Kortom: de Jolly spirit is er nog!

Verder geniet ik van mijn luxe huisje. Voor de kenners van Noah's Ark ik woon in het huisje voor het grote gasthuis. Meestal worden deze huisjes voor gasten gebruikt en zitten de vrijwilligers in de kleine huisjes verderop. Omdat er voorlopig weinig of geen vrijwilligers en gasten zijn kon ik in dit huisje. Gezellig op het rijtje bij Reny.

Mijn tweede koffer is nog steeds niet aangekomen. Hierin zitten mijn kleren. Op het laatste moment had ik in Nederland nog een broek en een shirtje (waar ik in Uganda gaatjes in zag zitten ....) in mijn handbagage gedaan. Inmiddels is toch mijn ‘klerenkast' aardig gevuld met kleren van Hildah, Reny, Marilyn en uit de container. Gister heb ik voor Reny een modeshow gehouden. De foto's vindt je op dit weblog. Voor degenen die het leuk vinden, een opdracht: Wat past het best bij me? Zet de nummers in de juiste volgorde. De onderbroeken die ik kreeg en ooit in een container zijn aangekomen, waren (gelukkig) nieuw. De prijskaartjes zaten er nog aan. En eerlijk gezegd heb ik nog nooit zulke dure gedragen.... De meeste toiletspullen zaten in de tas die wel aangekomen is. Net als handdoeken en beddegoed en slippers. Wat vervelend is, is dat de snoeren van mijn foto- en videocamera missen. Als de batterij (gelukkig wel een grote) leeg is houdt het op. Ook de spelletjes die ik voor de school had gekocht missen. Verder allerlei kleinere dingen. Maar wie weet komt de koffer toch nog (snel) aan. Ik heb donderdag gebeld naar het vliegveld, maar ik werd er niet veel wijzer van. Alleen dat hij er nog niet is en dat ze hun best doen.

Vanmiddag waren er Nederlanders op bezoek. De man werkt al jaren in Uganda en runt een school. Een Nederlandse kleuterleidster heeft daar een PrePrimary klas opgezet en komt elk jaar een maand of langer langs. Er waren veel overeenkomsten in wat zij en wij hebben gedaan. Het aanvankelijk leesonderwijs gaat er nog op zijn Ugandees. Ik heb ze laten zien waar wij hier mee bezig zijn. Binnenkort hoop ik bij hen op bezoek te gaan. De general manager van Noah's Ark liep hier van de week met iemand van het teacher college. Ook hier wil ik graag een keer heen. Zo kunnen me kijken wat we voor elkaar kunnen betekenen.

Nu eerst maar eens kijken of ik dit verhaal kan plaatsen, want vanmiddag was de internetverbinding erg slecht. Een aantal mensen probeerde te skypen, maar de gesprekken kwamen niet veel verder dan: Hoor je me? Zie je me? Ben je er nog? Tuut tuut....

Groeten uit Uganda van Ineke