De mzungu in Jinja.

Toen ik bezig was de foto's bij het vorige verhaal te plaatsen was de batterij van mijn laptop leeg en er was geen stroom. Ik stond op het punt om te vertrekken voor een weekendje Jinja. Even lekker alleen op stap. Dus ik besloot de rest van de foto's, waaronder die van hoe mijn haar nu zit, de volgende keer te plaatsen en te vertrekken naar Jinja. Ik ben inmiddels weer terug en heb genoten van het weekend.

Pita had geprobeerd om de overnachtingen bij King Fisher voor me te regelen, maar daar was het vol. Reny wist nog een ander adresje dicht bij de Bujagalli falls, Ik wilde reserveren, maar ik kreeg ze niet te pakken, dus besloot ik maar op goed geluk te gaan. Om een uur of 4 ben ik met de boda naar Mukono gegaan, vandaar met de Matatu naar Djinja en het laatste stukje weer met de boda. Helaas ze hadden geen plek meer. Bij de volgende ook niet, maar bij de derde kon ik een familiehuis krijgen voor de prijs van 1 persoon. Wel veel duurder dan waar ik heen wilde, maar een mooi plekje. Helaas maar voor 1 nacht beschikbaar.

De volgende dag regende het, jammer geen weer voor het zwembad. Ik besloot om de falls toch maar te gaan bekijken en toen ik er aankwam was het gelukkig droog. Een man sprak me aan, hij wilde me met zijn bootje meenemen naar de mooiste plekjes. Ik weet het: ‘ga nooit met vreemde mannen mee', maar ik heb het gedaan en het was de moeite waard. Het zijn geen grote watervallen, maar het is een mooi gebied. Het was overal wel erg slippery en modderig en een aantal keren moest mijn gids me omhoog trekken om te voorkomen dat ik uitgleed. Toen ik toch uitgleed en mijn handen onder de modder zaten, liep hij terug naar zijn bootje om water te halen, zodat ik mijn handen kon wassen. Onder mijn sandalen zat een dikke laag modder en dat glijdt lekker. Tja, mijn bergschoenen hebben het eind van de safari niet gehaald. Aan het eind van de tocht waste de gids mijn sandalen voor me! Wat een service.

Bij de lodge terug adviseerden ze me om een gewone taxi, ipv een boda, te nemen omdat de weg door de regen erg slecht was. Ze hadden me geholpen aan een adres dicht bij de bron van de Nijl. De taxi chauffeur vroeg van alles. ‘Ben je getrouwd, heb je kinderen?' Niet getrouwd zijn vinden ze hier toch wel erg vreemd. Hij wilde ook weten hoe oud ik ben. Hij dacht 45. Misschien wilde hij gewoon aardig zijn, maar toch leuk om te horen.

Bij Gately on the Nile kon ik kiezen uit een banda, een huisje, of een kamer. Het huisje vond ik toch wel erg duur, dus het werd de kamer. Om de verschillende gebouwen is een prachtige tuin aangelegd, met verschillende plekjes waar je heerlijk kunt zitten.

Daarna ben ik Jinja ingegaan. Heel veel winkeltjes, met heel veel leuke dingen!

Om een uur of 5 was ik terug bij Gately en besloot ik de omgeving te verkennen. In de straat zelf staan mooie huizen, maar als je even verder loopt kom je in de sloppenwijken. Je blijft je verbazen over het verschil. Ook hier werd ik, soms al van ver, toeroepen: ‘he, mzungu!'

Zondag ben ik eerst op zoek gegaan naar een pinautomaat, want het pinnen wilde zaterdag niet lukken. Daarna naar de source of the Nijl. Al gauw kwam er weer iemand vragen of hij me met zijn bootje naar de echte oorsprong kon brengen. En weer had ik een boot, met deze keer een gids en iemand achter het roer, voor mezelf. Op een bepaalde plek, zie je aan het water waar het water uit de grond omhoog komt. Dit zorgt voor ongeveer 1/3 van het water van de Nijl, de rest komt uit het Victoriameer. In de Nijl is een dam gebouwd. Hier wordt stroom opgewekt. Het meeste wordt echter getransporteerd naar Kenia en de meeste Ugandezen zijn er niet echt blij mee.

De gidsen noemde me, net als de chauffeur gisteren, mama. En dat is toch altijd beter dan jaja, want dat betekent oma!

Om twee uur was ik weer terug bij de Gately en ben ik begonnen aan de terugreis. Dat ging snel en tegen vieren was ik weer terug bij Noah's Ark. Een hele ervaring (en leuke souveniers) rijker, veel gezien en dat in mijn uppie! Lekker gegeten, wijntje erbij en veel gelezen.

Vanavond met de kinderen gegeten en die hadden al ontdekt dat ik weg was geweest. Als je maar even weg bent geweest groeten ze je met ‘welkom back'!

Ik kan er weer tegen aan in de nieuwe werkweek.

Groeten van Ineke