Fun

Deze keer wat vrolijker, leuke verhalen. Om te beginnen: Kampala.

Zoals ik al eerder schreef ben ik met Claudia een dagje naar Kampala geweest. We hebben lekker geshopt en gegeten. Als een toerist, maar toch voelt het anders. 's Middags zijn we naar de Watoto kerk geweest. Een grote kerk met een swingend koor en veel swingende mensen en een groot beeldscherm. Elke zaterdag is er 1 dienst en zondags 4. Leuk om een keer mee te maken.

Als je in de stad van het ene naar het andere punt wil, neem je gewoon een boda boda (brommer-taxi). Erg handig voor iemand die, zoals ik, nogal gauw de weg kwijt is. Je hoeft niet te zoeken naar een boda, ze staan overal. Van Noah's Ark naar Mukono gaan we ook met de boda en dan van Mukono naar Kampala met een taxibusje, een Matatu. Ook hier rijden er heel veel van rond. Voor 50 cent ga je van Mukono naar Kampala! Een boda is iets duurder, maar die brengt je ‘overal'.

Op de craft markt hebben we allebei o.a. een lap stof gekocht. De tante van teacher Winnie gaat hiervan een creatie naaien. Afgelopen maandag is ze op school langs geweest om ons op te meten. Ze zou vrijdag komen, maar dat ging niet door. Toen zou ze maandagochtend om half 8 komen maar dat werd half 11. Volgens Winnie zou ze ‘mzungu-tijd' komen. We vragen het er soms bij: kom je mzungu-tijd of Uganda-tijd. Maar ja, als ze mzungu-tijd zeggen kan het evengoed wel een uur of meer later worden. Het went.

Funny hair

Afgelopen zaterdag ben ik naar de kapper geweest. De salon zag er prima uit en de kapper heeft een cursus gevolgd om mzungu haar te knippen. Hij deed erg zijn best, lippen stijf op elkaar, met nog net niet het puntje van zijn tong naar buiten. Uitdunnen kon ik hem niet duidelijk maken, maar gelukkig heb ik een uitdunschaar mee. Ik heb het ook maar meteen laten verven, want ik mijn huisje lijkt me dat een heel geknoei. Ik heb drie keer een kleur uitgezocht. De kapper kwam telkens terug of ik toch niet een andere kleur wilde. Ik begreep dat hij die andere gewoon niet had. Het is best wel ‘rood' geworden. Toen ik terug kwam bij het kinderhuis riepen de kinderen spontaan: funny hair. En een ander zei: you look like a bear. Een andere mzungi, bij wie de kleur niet helemaal was geworden wat ze wou, vond het wel leuk dat het nu tenminste duidelijk is dat zij niet de enige is die haar haar verft. Verder ben ik naar een markt in Kampala geweest. Een markt op zijn Afrikaans waar ik als (enige) mzungi behoorlijk opviel.

Fun voor de kinderen: excursie!

We zijn met de kinderen van top- en middle class naar de village, het dorp, geweest. De kinderen van Noah's Ark waren op jacht: de poort uit! Alleen dat is al bijzonder. Eerder hadden we het terrein van Noah's Ark al verkend en dat was voor de kinderen uit de dorpen bijzonder. Ze keken hun ogen uit: wat een groot gebouw! Wat een grote keuken en enorme pannen!

In de dorpen hebben we de huisjes van een paar kinderen gezien. Een gezin van 5 personen woont in een huisje van ongeveer 2 bij 3 meter. Er staan 2 bedden, een oude fiets en wat rommel. Buiten onder een afdakje wordt gekookt. Ze hebben dieren: een koe, een varken, een schaap, 2 geiten en kippen. Allemaal erg mager. Een ander kind liet haar slaapplaats zien: een stuk schuimrubber in een hoek. En dan vind ik dat ik in Nederland nodig mijn schuur moet verbouwen. Menig Ugandees zou blij zijn als ze er in konden wonen!

Ik heb ook weer wat bijgeleerd over koffieplanten, cassava, sweet patotoes en jakfruit.

Leuk: de office!

De office, of kamertje, of voorraad, of hoe je het ook wil noemen begint wat te worden. Er is water, er zijn kasten gemaakt, er staat een tafel met stoelen en 2 bureautjes. Een lekkere plek om te werken. Nu nog een computer!

De kasten zijn ingericht en dan besef je dat er hier voor Ugandese begrippen best veel is.

Fun voor de boeren: regen!

Het regenseizoen is (eindelijk) begonnen. Meestal regent het dan elke dag, soms voor langere tijd, soms een bui. Het is de laatste dagen nogal bewolkt en duidelijk frisser. Het regent af en toe echt hard en het water stroomt door de afvoergoten.

Funny ants?

Vanmorgen zag ik, toen ik naar beneden naar de school, liep, allemaal witte blaadjes op het pad. Tenminste ik dacht dat het blaadjes waren, maar het waren de vleugels van de white ants, de witte mieren. Een kind legde me uit dat je de vleugels, als ze nog niet uitgevallen zijn, makkelijk kunt verwijderen. Daarna gooi je ze in een pan, frituurt ze en ...eet smakelijk. Deze mieren worden ook wel, met behulp van licht en een doek, uit de grote mierenhopen gelokt, gevangen en klaargemaakt. Kennelijk is het nu witte mieren tijd. Sommige kinderen waren al druk bezig met het verzamelen van de mieren. Een van de teachers vertelde dat er mensen zijn die 's nachts uit bed zijn gaan om mieren te verzamelen. Ze zei zelf liever sprinkhanen te eten.

Weekend!

Dit weekend wil ik naar Jinja. Met de boda, matatu, boda ongeveer een a anderhalf uur reizen. Jinja ligt vlak bij de oorsprong van de Nijl. De plaats waar ik zou overnachten is helaas volgeboekt, maar ik probeer nog wat anders te vinden.

Of het lukt lees je de volgende keer.

Groeten van Ineke.