Babylove ...............

Als je de achtergronden van de kinderen leest lijkt het soms wel of kinderen hier een ‘wegwerpartikel' zijn. Sinds ik hier ben zijn er weer 2 baby's bijgekomen. De eerste nieuwkomer die ik meemaakte is Aron. Hij werd buiten gevonden. Hij was ongeveer 4 weken oud en woog ruim 2 kilo. De eerste weken sliep hij bij Pita en Piet of bij een vrijwilligster. Inmiddels groeit hij goed en woont hij bij de andere baby's. Op de babyafdeling wonen ongeveer 15 kinderen in de leeftijd tot ongeveer anderhalf jaar. De baby's krijgen hun fles of eten op hun eigen afdeling. Aan het begin van het schooljaar zijn de kinderen vanaf ongeveer anderhalf jaar doorgeschoven en zij eten nu mee met de andere kinderen. Zij hebben bij het eten vaak nog hulp nodig, dus als je bij hun aan tafel zit eet je met je ene hand zelf en met de andere voer je 1 of meer kinderen. Bij elke tafel zitten 1 of meer verzorgers en eventueel een mzungi. De kinderen leren met een lepel eten, maar ze vinden het vaak geen enkel probleem om met de handen te eten. Ook al is het een potje babylove. Want babylove is niet alleen de liefde van en voor de baby's maar ook (bijna) dagelijkse kost. Babylove is de Duitse variant van Olvarit en op de een of ander manier is er hier een container vol van bij Noah's Ark beland. Niet alleen de baby's eten het hier, maar ook de grotere kinderen. Na het eten van het ‘hoofdgerecht' krijgen de kinderen regelmatig een fruitig potje babylove. Hiervan hoef ik (gelukkig) niet mee te eten. Ook wordt het als saus over verschillende gerechten geserveerd. Niet echt mijn favoriete eten. Geef mij maar pannenkoeken. Als een kind jarig is mag hij kiezen wat hij wil eten en ze kiezen regelmatig voor pannenkoeken. Andere gerechten die regelmatig opgediend worden zijn: posho, een maisgerecht met vrijwel geen smaak; matooke, gekookte bananen; cassava, en wortelknol; chapatti, een soort broodpannenkoek; irish patatoos; brood met ei; een gerecht met rijst en ik weet niet wat allemaal met babylove; soep met brood en jawel patat! Als groente krijg je vaak greenes, bladeren van ? planten. Over o.a. de posho en chapatti doen ze een schep bruine bonen in een sausje. Als ontbijt eet ik of thuis brood of ik haal pap in het kinderhuis. Dat eet ik dan lekker rustig buiten op, want anders hangen er meteen tig kinderen om je heen.

In de village kun je rolex eten, chapatti met gebakken ei. Dat is echt lekker. Zaterdag ging ik daar met 3 volwassenen en een kind eten. Frisje erbij, kosten ruim 3 euro voor 4 personen.

....... en meer..

Zaterdag ben ik met een andere vrijwilligster naar Mukono geweest. Het eerste stuk liepen we door het dorp. Op een doodlopend weggetje kwamen we kinderen tegen die water gingen halen, water dat er nou niet bepaald fris uitziet. Dan besef je weer wat een luxe het is om bij Noah's Ark schoon water te hebben. Wij hebben ook even geprobeerd hoe is om met een jerrycan op het hoofd te lopen. Nou, dat valt niet mee. En dan was het nog een kleintje! In Mukono hebben we geshopt, o.a. schoolspullen, van stoffer en blik tot perforator. De schoonmaakster op school vroeg waar het stoffer en blik voor was. Ze kende het niet.

Ik kan de teachers al blij met simpele dingen als een perforator en een nietmachine speciaal voor de nursery school. Anders moeten ze er voor naar de office. Je moet voor alles naar deze office met secretaresse voor primary en nursery school. Een printje of een kopietje maak je niet zo makkelijk als in Nederland. Je moet er echt even de tijd voor nemen. En dan kan het ook nog zijn dat de stroom uitvalt. Van het geld van school, familie, vrienden en kennissen koop ik wat ik nodig vind en wat er over blijft gaat in de pot voor de speeltoestellen bij de nursery school. Dat zit nog in de planning, eerst moet het gras gegroeid zijn. Vorige week heb ik een 3 karretjes (soort fietsje met een bakje erachter) voor buiten gekocht.

Vanaf deze week ga ik proberen het werken in de speelklas meer en meer aan de teachers zelf over te laten. Ik heb besloten om af en toe een middag thuis te werken. Op school zijn er toch altijd kinderen die (veel) aandacht vragen. Thuis kan ik rustig doorwerken. Ik bereid dan o.a. de meetings voor en werk aan een ideeenboek.

Zondag ben ik met andere vrijwilligers naar een zwembad bij een hotel geweest. Toch wel erg lekker om er even helemaal uit te zijn. Toen we terug gingen en de poort uitreden viel het verschil wel erg op: een mooi hotel en daarbuiten de hutjes.

De president is weer herkozen. Na de landelijke verkiezingen volgden de verkiezingen voor de burgemeesters. Dit heeft in Kampala voor onrust gezorgd. Ik had eigenlijk zaterdag naar Kampala gewild, maar dat heb ik maar even uitgesteld.

Misschien lees je dat de volgende keer.

Groeten van Ineke